Czasem, gdy już mnie rutyna nudzi
Gdy zechcę odpocząć od wścibskich
ludzi
Pragnę ja przeżyć coś warte
grzechu
By wspomnieć wnukom, w pełnym
uśmiechu.
Wziąć parę groszy, wyruszyć bez
słowa
Nie patrząc, czy jutro też będę
zdrowa.
Zostawić wszystko choćby na
chwilę.
Czasem od życia żądam aż tyle.
Tańczyć na plaży przy blasku
księżyca
Nocą iść ścieżką mrocznego lasku,
Poznawać ludzi, równie szalonych,
Którzy energii dadzą mi tony!
Poczuć się wolna, odkrywać siebie.
Przenosić góry, latać po niebie...
Marzeń tak wiele, a czasu tak
mało.
Korzystaj z życia, niewiele
zostało.
Anna Nowakowska

Brak komentarzy:
Prześlij komentarz